Saatler durgun,rakamlar uğursuz bugün
Her saat başı yeniden taarruza başlıyor anılar
Gözlerim akreple yelkovan arasında mekik dokurken
Sessizliğin dokunaklı senfonisi okşuyordu kulaklarımı
Öksürük nöbetlerine yakalanıyordu sesim
Sessizce gömülüyordu sessizliğe
Düşündükçe derinlere iniyorum
Her köşede bir mülteci biraz daha sinmekte benliğime
Bir çöplüğe atıp kaçmak istiyorum kalbimi, üzerinde bir notla;
DİKKAT:KALB-İ ATIK
Enes KARAKOÇ
Bir yanıt bırakın