Birkaç kadeh önce bir adam geçti buradan.
Vakitlerden kerahet vaktiydi.
Zaman bir türlü geçmezken bir ömür geçti bir aşk bitti.
Birkaç şişe sonra birileri yok olacak aklımdan.
Zaman bardağın dibine vuruyor.
Beni dört yandan kucaklayan hep duvarlarım oldu.
Hiç konuşmayan , çok dinleyen , yarı suskun , yarı baygın.
Saatim yok.
Birkaç yudum içinde yere yığıldım.
Gözümde canlandıkça kesitler ,
Cepte çakmak arıyorum.
Parmaklarım boş paket içinde uyuyakalıyorum…
Eray Kılıç ( Pesimist Münzevi Adam*)
Bir yanıt bırakın